Rondje Oldenzaal - wandelen

Watermolen

Er stonden twee watermolens hier langs de beek. In 1589 is er brand en de onderste molen brandt af. De molen wordt ruim 40 jaar later weer opgebouwd en blijft dan een dikke 100 jaar aan het draaien. De molen was om koren te malen. Het water stroomde aan de onderkant langs. Je kunt in de beek nog de

middeleeuwse stenen zien liggen. Kloostermoppen heten die.

Heuvel Springertuin

Het zand voor de heuvel is het zand dat bij het graven van de vijver is vrijgekomen. Kijk ook eens naar de padenstructuur. Spannende kromme paadjes. Typisch voor Leonard Springer, die de tuin ontworpen heeft. Inmiddels ruim 100 jaar geleden.

De paden zijn zo, dat je een behoorlijk eind kunt lopen door de tuin, zonder twee keer over hetzelfde stuk te gaan.

Vijver en treurwilg

De treurwilg is het hele jaar door een parel aan de oever van deze vijver. In het vroege voorjaar komt er een geelgroene waas tevoorschijn: schitterend om te zien. Ook legt in deze tijd de bruine kikker zijn kikkerdril in het ondiepe water van de vijver.

Ijsvogel

Als je goed kijkt kun je wel wat gaten zien in de steile oever. Dat is van de ijsvogel. Kijk ook maar eens naar overhangende takken over de beek. Daar zit de ijsvogel graag op. Goed kijken of hij een visje ziet. En dan in een duikvlucht het water in en hap.

Een ijsvogel kan op een dag wel even veel eten als zijn eigen gewicht. Een ijsvogel weegt ook maar 7 A4-tjes.

Kerkepad

Het kerkepad van Deurningen naar Oldenzaal. Vroeger liepen de mensen over dit pad om naar de grote kerk, de Plechelmus, in Oldenzaal te gaan.

Marken

Als je hier naar het infopaneel toeloopt, sta je bij een originele markesteen en wel van de markegrens tussen de marken Gammelke en Deurningen. De steen lag tot voor kort helemaal onder het zand, maar is nu weer zichtbaar gemaakt. Wanneer de marken ontstaan zijn, weten we niet precies. De eerste

vermelding komt uit 1207. In de 19e eeuw werden de marken ontbonden en werden de gemeenschappelijke gronden verdeeld. Behalve deze originele markesteen, liggen er op verschillende plekken in Het Hulsbeek weer vervangende stenen op markesteenlocaties, waar de originele markesteen verdwenen is.

Poelen

In Het Hulsbeek zijn 3 fraaie poelen. Vlakbij de wielerbaan, direct naast de beek, is een vrij grote poel. Helemaal aan de andere kant, achter Toetersdennen is een andere poel. En dan is er sinds enige jaren nog een derde poel dichtbij de manege, waar we nu staan.

Het Hulsbeek

Het Hulsbeek is een toplocatie gedurende het hele jaar. Het maakt niet uit hoe oud je bent, iedereen kan ontspannen en plezier beleven in en rond de zwemvijvers. Je mag zelfs barbecueën op speciaal daarvoor aangelegde betonplaten op zonneweide 1.

Markesteen tussen wegen

Midden over wat nu de heuvel is, loopt een eeuwenoude grens: die tussen de marke Berghuizen en de marke Deurningen en midden op de heuvel ligt een markesteen. Op de kadastrale kaart uit 1832 zien we dat hier vlakbij de oude wegen van Oldenzaal naar Hengelo en Borne zich splitsten.

Dus verwacht je op die splitsing de markesteenlocatie. Vreemd genoeg is dat niet zo. En zelfs ligt de markesteenlocatie niet aan een van die twee wegen, maar er tussen in. Wellicht komt dat omdat de markegrens van ouder datum is dan deze wegen.

Meanderen

Aan de buitenkant komt het water in volle snelheid aan en wordt steeds wat zand van de kant weggesnoept. Aan de binnenkant gaat het water juist traag en zakt het meegevoerde zand naar beneden. Daar groeit het dus juist aan. Je kunt dat bij deze beek prachtig zien. Op den duur kan het zo erg worden,

dat de kronkels van de beek elkaar gaan raken, en dan kan er een doorbraak komen, waar bij de kortste weg wordt gevolgd. De lange kronkel komt geïsoleerd te liggen: er ontstaat een dode tak van de beek. Hier is dat nog niet zover. Maar over een aantal jaren mogelijk wel.

Dit stuk beek is vrij recent aangelegd en daarom zie je op de oevers nogal wat zogenaamde pioniersplanten en struiken. een daarvan is de brem die hier uitbundig heeft gestaan. Nu wordt het al wat minder.

Mariakapel Losserse Voetpad

Dit kapelletje is gebouwd op de grens van de marken De Lutte en Berghuizen, uit dankbaarheid omdat de bewoners uit de directe omgeving van Zuid Lutte en Zuid Berghuizen (dat destijds tot de gemeente Losser behoorde) tijdens de oorlogshandelingen in de Tweede Wereldoorlog gespaard zijn gebleven voor

Kalheupinkpark

De naam Kalheupink komt van "kale heugte" (hoog gelegen weide.) Het park ligt op een heuvel, ten zuiden van de bekende Tankenberg. De familie Gelderman gaf opdracht voor het aanleggen van de tuin rond 1869. Het tuinarchitectenbureau van Dirk Wattez voerde de opdracht uit.

Later, in 1913 heeft Leonard Springer het park gereorganiseerd en een rozentuin toegevoegd.

Koepel op de Tankenberg

Het zeshoekige koepeltje op landgoed Egheria dateert oorspronkelijk van rond 1840. In 1955 herbouwt de bekende Twentse architect Jan Jans de inmiddels vervallen koepel. De koepel is dan in bezit van textielbaron H.J. Ten Cate.

Tunnel overblijfselen trambaan

Overblijfselen van de vroegere trambaan. Deze lijn liep van station Oldenzaal naar het station in Denekamp via Rossum en Volthe. Omdat het vervoer van personen en later van goederen niet meer rendabel was is de spoorlijn opgeheven en zijn de rails opgebroken.