Twentse Ervenroute Noordwest

Boerderij Janzesland

Een Vriezenveense gebintenboerderij van het hallehuistype. De boerderij heeft aan de voorzijde een houten topgevel en schuifvensters met tussenkalf en roedenverdeling. Ook de achterzijde is van een houten topgevel voorzien en is aan beide zijden van de oorspronkelijke inrijdeuren iets uitgebouwd.

De huidige boerderij is gebouwd in 1802, maar het zou best kunnen dat het gebintwerk nog uit een oudere boerderij op die plek komt. Het erf wordt al in het slachtregister van 1707 genoemd.

De Brager

Waardevol boerderijencomplex bestaande uit de voor wat het bedrijfsgedeelte betreft gewijzigde boerderij en viertal vakwerk bijgebouwtjes. De bijbehorende tuin met omheining is nog aanwezig. Woongedeelte en bovenkamer zijn voorzien van vensters met roedenverdeling en met luiken.

Gevelsteen 1730/1853, bovenlicht, houten geveltoppen. Bakspieker.

Wielheesen

Op de plaats van de afgebrande boerderij van 1911 is in 1938 een andere type boerderij weer opgebouwd. In 1997 is deze boerderij verkocht door de fam. Elferink aan de huidige eigenaar Wielheesen. Deze eigenaar houdt zich bezig met een handelsonderneming voor de paardenhouderij.

De Hamersboer

In vakwerk uitgevoerde boerderij met achterbaander in underschoer. En vooraangebouwde voorkamer.

Erve Meijer

De Meijer is oorspronkelijk een schout of baljuw, later de betekenis van rentmeester of pachter. De Meijershof wordt voor het eerst genoemd in 1207. In dit jaar verklaart Diderick van der Are dat hij de schenking van de kerk te Ootmarsum aan het klooster te Weerselo heeft bevestigd. Als getuige

treedt Jacobus de Gestern op als getuige. Een kleinkind van deze Jacobus wordt door financiële nood gedwongen de Hof te verkopen aan de Heer van Almelo, maar houdt de Hof in leen. Het wordt het centrum van de Marke Geesteren. In de Drieschichtige Marke (Mander, Vasse en Geesteren) was erve De Meijer

vertegenwoordigd met 3 Wahr(= aandelen). De marken werden opgericht om woeste gronden, die essentieel waren voor de landbouw, te beschermen. Eens was de Geesterense molen ook een bezit behorende bij erve Meijer. De eerste eigenaar van de molen was Johannes Meijer. Op 30 November 1730 wordt Steffen

Meijer beleend met het derde deel van het leengoed, nadat Hendrick Andries Anthony ten Broecke hiervan afstand had gedaan. Tot in 1772 blijft de familie Meijer met dit derde deel van de hof beleend. In 1748 wordt erve de Meijer bewoond door Stephan de Meijer en zijn vrouw Geertjen. Op 30 mei 1818

trouwt Aleida Meijer met de uit Vasse afkomstige Albertus Masselink. Hiermee komt er een eind aan de naam Meijer op het erve Meijer. Een einde van de familienaam Masselink komt in 1937. Dan wordt de naam Hemmer aan de erve Meijer vebonden. Na het overlijden van vader Hemmer, gaat zijn weduwe in 1948

opnieuw trouwen met Hein Haarhuis. n 2014 is er gestart met een grote interne verbouwing van de boerderij welke in 2015 is afgerond. Ben en Agnes Haarhuis zijn toen samen met dochter Marloes Haarhuis en schoonzoon Bram Braakhuis op erve de Meijer gaan wonen.

Hagenvoort

Op het oude erf Hagenvoort is de bewoning al vanaf 1770 bekend door de inscriptie in een beintheimer waterput. Tevens een nog karakteristieke oude landbouwschuur met gebinten en deels vakwerk. De schuur is plm dertig jaar geleden gerestaureerd. De niendeur met boog moet nog gerestaureerd worden.

Kippenhok is in 2015 gerestaureerd.

Erve Geerlink

Geerlinkboer is een grote boerderij van het hallenhuistype, met aangebouwde schuur en diverse bijschuren. De boerderij stamt uit 1914 en is gebouwd door de constructeurs Mensink en Everlo, in opdracht van J. Geerlink. Toch is Erve Geerlink al eeuwen eerder een feit. Voor het eerst genoemd in 1298,

toen het nog toebehoorde aan de Heer van Almelo. In 1475 kwam de naam van de erve voor in het Schattingsregister. Rond 1670 is hier Luca Geerlink geboren. In 1812 blijkt uit de stukken dat er sprake is van een aanzienlijk bedrijf. In de voorgevel van het woonhuisgedeelte van de boerderij T-vensters,

en deze gevel is versierd met banden van gele baksteen. In de achtergevel zijn terugliggende baanderdeuren en gietijzeren stalvensters. In het interieur van de boerderij is een sobere doch gave tegelkamer bewaard gebleven.De bijschuren zijn deels voorzien van beschoten geveltoppen, inrijdeuren en

staldeuren.

Banisgemaal

Omdat Almelo het laagste punt is van Twente werd in 1959 het Banisgemaal gebouwd om water weg te pompen naar het kanaal. Het gemaal wordt tegenwoordig meestal alleen bij hoog water in werking gezet.

Park en kasteel Huize Almelo

Omgeven door een royaal park en een prachtige laan ligt aan de oostzijde van de stad Almelo het eeuwenoude kasteel Huize Almelo dat wordt bewoond door de grafelijke familie Van Rechteren Limpurg.

Het Groeneveld

In 1951 is het KI (kunstmatige inseminatie van rundvee) station te Almelo opgericht als co_peratie. In die jaren waren er in nederland overal stierhouderijen. Er werd besloten de stieren centraal te plaatsen op __n stal, en dat was aan de Kooikersweg op de boerderij van Dieks Buitenweg. Later werd

ook een laboratorium ingericht. Vanaf dat moment was de rundvee KI Almelo een feit. Tevens werd nog in 1972 een nieuwe KI stal met dekstal gebouwd met kantoor. Door meer samenwerking is in 1978 de rundvee KI Almelo opgegaan in KI midden Twente. Een nieuw station werd in Ambt Delden gebouwd.

Korte tijd daarna werd de lokatie aan de Kooikersweg opgeheven.

Erve Woolderink

De boerderij heeft een met stro en pannen gedekt zadeldak. De topgevels zijn uitgevoerd in hout. Het woongedeelte heeft schuifvensters met een roedenverdeling. De vensters zijn voorzien van luiken. Nabij het voorhuis staat een bakspieker opgetrokken in baksteen. Deze is gedekt met pannen. De

langs-schuur bij de boerderij heeft een rieten kap. De boerderij bevindt zich dicht aan de weg in een bocht. Op het erf is een grote kastanjeboom aanwezig Er staat geen vee meer op de deel in de boerderij, maar in een moderne stal verderop in het land. De boerderij is een woonboerderij geworden.

Sinds 1400 wordt het erf bewoond door de familie Woolderink. De oude generatie Woolderink heeft in 1797 besloten de oude opstallen te vervangen door een nieuwe boerderij. In 1798 is de nieuwe boerderij een feit. Op de zogenaamde sluitsteen boven de niendeuren is het jaartal te zien.

De Schutte

Monumentale (gemeente) gerestaureerde boerderij omgebouwd als woonboerderij met authentieke details.

Eertink

Boerderij met bijgebouwen, oude schuur en hooiberg.

Erve Zuid

Omvangrijk markant gelegen tweede helft 19e eeuw boerderijencomplex bestaande uit een T-vormig hoofdgebouw, aangebouwde bijschuur en 2 vrijstaande schuren.

Mariakapel Wierden

Kapel speciaal ter gelegenheid van Maria; een ruimte waar men zich even terug kan trekken voor bezinning en stilte. Een uit Bentheimer zandsteen opgetrokken kapel, hoogwaardig afgewerkt met een uniek Mariabeeld, afkomstig uit de Italiaanse Dolomieten. Verder een klokkenstoel, schitterende glas in

lood ramen en een fraaie inrichting met daaromheen een prachtig aangelegde tuin.

Erve 't Heerdink

Het meest centraal gelegen punt van ”t Loo was “de Brink”. Oudtijds bestaande uit drie erven, te weten Heerdink, Swedering” en Walravick. Ze lagen en liggen op een kluitje bij elkaar. Erve Heerdink is tot 1444 nog een bezit van Hendrik van Goer, geheten Scuttorp. Op Petrieavond 1444 verkopen Hendrik

van Goer, geheten Scuttorp. Op Petrieavond 1444 verkopen Hendrik van Goer en zijn vrouw Beerte het erve onder het karspel Wierden aan priesters en kerken van het klooster Albergen.

Boerderij is bewoond, schuren als hobby werkplaats en landbouwwerktuigen’, De naam Heerdink komt voor het eerst voor

in een pachtcontract van 1462, opgemaakt door het klooster Albergen aan Johan en Berend Heerdink. Als vergoeding betaalden ze achtien mud goede winterrogge per jaar en werkten ze mee aan het verbeteren van tune en graven afrastering en sloten. In de jaren 1581-1586 wordt “Het Heerdink” verpand aan

Reigers uit Rijssen, omdat de beheerder Ripperda (die heulde met Oranje) was gevlucht voor de spanjaarden. Als kloostergoed wordt “Het Heerdink”in 1756 verkocht aan de toenmalige bewoner en pachter. En door de jaren is tot op vandaag de huidige bewoner de hr. Heerdink nog woonachtig op het erf.

Erve Ten Hove

Boerenerf uit het begin van deze eeuw, met voor op het erf traditioneel vormgegeven boerderij van het hallenhuistype met de noklijn parallel aan de weg. Het boerenerf verkeerd in ongeschonden staat, zowel gebouwen als de oorspronkelijke groenstructuur van het erf zijn nog geheel intact.

Mooi voorbeeld van eenvoudige agrarische bedrijfsvoering aan het begin van het jaar 1900. Een ruimtelijke en functionele relatie van de boerderij met de andere gebouwen op het erf onderling, en beeldbepalende ligging aan de weg. Verder een gecombineerde schuur en stal en een bakhuis.

Peddemorsboerderij

De Peddemorsboerderij stamt uit de 17e eeuw en is voorzien van een zadeldak, een houten topgevel aan de voorzijde en vensters met kalf, roedenverdeling en halve luiken. De boerderij is van het hallehuistype en voorzien van een eiken gebintwerk. Aan de achterzijde bevindt zich een zogenaamd

onderschoer waaronder zich de grote inrijdeuren naar de deel bevinden. Voor de boerderij bevindt zich nog een zandhokje, waarin vroeger het strooizand voor de in de woonkeuken aanwezige keitjesvloer werd bewaard. De exacte bouwdatum van dit rijksmonument is niet bekend. De geschiedenis leert wel dat

de boerderij rond 1680 werd bewoond door Van Utert, boer en varkenshandelaar. Na een aantal gelachten Peddemors is de boerderij in 1969 aan de toenmalige gemeente Vriezenveen verkocht, waarna deze op de rijksmonumentenlijst werd gezet (1971). Insteek was dat het pand een culturele bestemming zou

krijgen. Nadien is het pand een aantal keren gerestaureerd om het geschikt te maken voor de huidige bestemming. Een deel van de inrichting is nog in originele staat. De boerderij is een bezichtiging meer dan waard. Tevens zijn in de boerderij nog oude voorwerpen en gereedschappen aanwezig.

Boerderij De Grooten

Boerderij De Grooten bestaat eigenlijk uit twee historische bouwwerken, namelijk de huidige boerderij uit 1905 en de restanten van de oude boerderij-villa uit 1850 (gebouwd door de gebroeders De Groot). Voor 1850 stond op het erf een gebintenboerderij uit de 17e eeuw. Door de handel in

Sint Petersburg waren de gebroeders De Groot in staat om in 1850 een, voor die tijd, grote en luxe boerderij te laten bouwen met hoge gevels maar zonder gebintconstructie. De boerderij-villa uit 1850 is na de grote brand van Vriezenveen in 1905, omgebouwd tot schuur met kookhuis. Alleen de muren

van het achterste gedeelte, de opkamer en keuken, zijn blijven staan. De inboedel is volledig verloren gegaan, waaronder drie kabinetten. Het kookhuis is geheel onderkelderd. Onder het voormalige keukengedeelte bevindt zich namelijk een waterkelder waar regenwater in werd opgevangen. Een kookhuis

was in Vriezenveen overigens niet gebruikelijk. In de huidige boerderij bevindt zich nog de oude deel met koe- en paardenstal en veel boerengereedschap en oude attributen die men in een Vriezenveense boerderij tegen kon komen. Geheel origineel is de oude keuken met provisiekelder en waterkelder.

Hier staat nog het oude aanrechtje met zinken blad en ook het schilderwerk heeft de oorspronkelijke kleuren en patronen uit 1905. De boerderij heeft sinds 1970 geen agrarische functie meer. De buitenzijde is weer geheel in oorspronkelijke staat terug gebracht. De binnenzijde is wat aan de eisen des

tijds aangepast, maar ademt wel de sfeer van 1905 uit, waarbij oorspronkelijke kleuren en materialen zijn toegepast en waarbij zo veel mogelijk oude materialen gehandhaafd zijn.